icon-phone arrow icon-search mail pinterest google-plus facebook instagram twitter youtube linkedin icon-share icon-close icon-whatsapp
Het verschil maken. Hoe doe je dat?

Eén minuutje...

Deze week is het De Week Tegen Eenzaamheid. Een week waarin we extra aandacht geven aan al die mensen, jong of oud, die zich eenzaam voelen. Eén week extra aandacht. En volgende week?

 

Mijn moeder leeft niet meer. Een paar jaar geleden is ze overleden. Ze had Parkinson. Wat een vreselijke rotziekte is dat. Om te moeten leven in een lichaam waar je steeds minder de controle over krijgt, een lichaam dat steeds meer onbeheersbaar lijkt en in toenemend tempo aftakelt terwijl de geest, in ieder geval in haar geval, nog helemaal goed was. Ik vond het vreselijk om te zien. Zo enorm zielig, dat arme vrouwtje dat op het laatst helemaal niets anders kon dan krom zitten – of hangen is een beter woord – in een stoel, voorovergebogen, wachtend op het einde dat in haar geval eigenlijk veel te lang op zich liet duren. Ja, er waren medicijnen, maar die deden vaak meer kwaad dan goed. Ze ging er van hallucineren en kreeg angstdromen. Zo zielig.

Toch klaagde ze zelden, terwijl ze daar alleen in haar kleine kamertje in dat verzorgingshuis de uren van de dag moet hebben geteld. Oh, ze werd goed verzorgd hoor en het personeel was gek met haar want ze was een lieverd en had haar humor nog niet verloren maar toch waren er ook veel andere mensen waar voor gezorgd moest worden zodat het onvermijdelijk was dat ze het grootste gedeelte van de tijd alleen was. Mijn broer en zussen kwamen veel op bezoek maar zelfs dan heeft een dag 24 lange uren, wij konden daar maar een paar uren gezelschap van invullen. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het vaak ook moeilijk vond om bij haar op bezoek te komen terwijl ze het toch altijd zo fijn vond als je er was. Had ik maar vaker…..

Ik hoorde vanochtend op de radio dat één op de twee ouderen zich regelmatig eenzaam voelt. Eén op de twee!  Dat is toch veel te veel? Het is de Week tegen Eenzaamheid maar na deze week komt er nog een week en daarna nog één en nog één en…  Eenzaamheid kunnen we niet zo maar oplossen, maar ieder minuutje extra aandacht dat we kunnen geven kan zo kostbaar zijn.

Mijn moeder leeft niet meer. Ze is overleden aan een rotziekte. En ze was eenzaam. Ondanks alle aandacht die ze kreeg. In deze Week tegen Eenzaamheid heb ik vaak aan mijn moeder gedacht. Hoe eenzaam ze moet zijn geweest. Ik wou dat ik me toen wat beter beseft had wat eenzaamheid eigenlijk betekent. Want dan was ik wat langer gebleven. Al was het maar een minuutje…

Ben

Altijd op de hoogte blijven? Volg ons online

Adres

Het Haagje 129A
7902 LE Hoogeveen

Heeft u zorg nodig?

Bel 0528 - 341 965