"Dit zal mij altijd bij blijven"

Mijn naam is Silas Vrielink, 18 jaar. Ik hou van gezelligheid en mensen om mij heen, in het weekend ben ik daarom ook vaak te vinden bij vrienden thuis voor een biertje, maar ook in de stad in een gezellige kroeg. Op het moment ben ik nog thuiswonend in het kleine dorpje De Krim. Hier woon ik samen met mijn ouders en mijn twee zusjes van 17 en 15 jaar oud. Vanaf mijn huis ben ik binnen vijf minuten bij Huize de Eik in Slagharen, mijn eerste stageplek als hbo-verpleegkundige in opleiding. In 2021 ben ik met deze opleiding op Windesheim in Zwolle begonnen. Dagelijks moet ik anderhalf uur met de trein en bus reizen om in Zwolle te komen, wat ik graag doe. Het bevalt mij namelijk tot nu toe erg goed en heb veel vertrouwen in een goede afronding van de vierjarige opleiding. Op het moment van schrijven hoop ik over een kleine 3 jaar werkzaam te zijn op een spoedeisende hulp in het ziekenhuis of op de ambulance als verpleegkundige. Vanuit hier hoop ik mijzelf te kunnen uitdagen om te gaan specialiseren in een bepaalde tak van de zorg.

Veel mensen vragen mij nog steeds waarom ik de opleiding tot verpleegkundige heb gekozen, in het begin van de havo heb ik namelijk altijd gezegd IT-specialist te worden. Toch is dit in de laatste twee jaar van de middelbare school omgeslagen, een baan in de zorg sprak mij ineens aan. In die periode heb ik samen met mijn vriendengroep een ongeluk meegemaakt met een vriend van ons, ik vond het op dat moment vervelend dat ik niks kon betekenen voor diegene en is mijn keuze tot een opleiding in de zorg gezet. Het lijkt nu dat ik de keuze heb gemaakt vanuit deze gebeurtenis, maar na het verdiepen in de zorg begon het mij steeds meer te kriebelen en te interesseren. Daarom heb ik uiteindelijk gekozen voor de hbo-v opleiding, waarvan ik tot de dag van vandaag nog geen spijt van heb.

Tijdens het eerste jaar van mijn opleiding heb ik geen stage gelopen, in dit jaar ben ik door mijn docenten volgepropt met erg veel theorie. Theorie die ik in mijn stage bij Huize de Eik heb kunnen gebruiken en ook heb kunnen toepassen. Door dat toepassen en koppelen van theorie heb ik veel kunnen leren, ik ben er namelijk sterk van overtuigd dat je in de praktijk het meest leert, in welk vak dan ook. Perfect om te volbrengen in Huize de Eik, ik werd namelijk meteen met open armen ontvangen. Collega’s hebben laten zien met hoeveel humor zij hun werk doen, dit vond ik erg mooi om te zien. Ook bewoners hadden een goed gevoel voor humor. "Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd", vertelde een bewoner die een eeuw oud is, dit zal mij altijd bijblijven. Ik zie veel voordelen aan het werken bij een organisatie na een stageperiode. Je hebt bijvoorbeeld al kennis kunnen maken en een band kunnen opbouwen met de bewoners. Ook ben je bekend met de structuur binnen het huis en de collega’s. Ten slotte zorgt het blijven werken bij De Eik voor nog meer ervaring in de zorg.

In de aankomende periode, ook al is het geen stage meer, hoop ik nog steeds te blijven leren van zowel de bewoners als de collega's. Daarmee hoop ik ook dat ik collega's wat kan bijbrengen vanuit mijn studie. Op die manier zorgen we met elkaar ervoor dat de kwaliteit van de zorg in Huize de Eik hoog blijft en wellicht nog hoger zal worden.

Wij zijn blij dat Silas bij ons blijft werken als weekend/vakantiekracht en wensen hem succes met zijn verdere loopbaan.