icon-phone arrow icon-search mail pinterest google-plus facebook instagram twitter youtube linkedin icon-share icon-close icon-whatsapp
Bijzonder

Bijzonder

Het was een uur of 12 dat in mijn hoofd zich een aantal keuzes de revue passeerden; ik kon mijn broodje eten op kantoor in mijn eigen gezelschap, of al rijdend in de auto of ik rij naar de cliënt waar ik begin van de middag ingepland stond en vraag hem of hij het leuk vind samen met mij te lunchen. Dat halve uurtje pauze besteed ik graag aan een oude vrijgezel die erg geniet van gezelschap. De keuze was snel gemaakt. Na een telefoontje met de vraag of hij dat leuk vond parkeer ik de auto voor zijn huis. De voordeur stond al op een kier dus ik kon zo doorlopen. Terwijl ik voor ons beide koffie aan het zetten ben komt de buurvrouw van deze meneer een ‘warm prakkie’ brengen. Tot grote vreugde van mijn cliënt. Mijn gedachten gaan even terug naar de eerste ontmoeting met deze meneer. Normaal gesproken wordt er bij een eerste ontmoeting, een hand geschut en namen uitwisselt en vind er een soort beleefdheidsgesprekje plaats. Deze meneer verzocht mij bij binnenkomst te gaan zitten en trakteerde mij op een prachtig stuk klassieke muziek alwaar we samen eerst naar gingen luisteren. Het was overigens meteen duidelijk dat ik daarin geen keus had. Joan Sudderland zong met haar door emotie gedrenkte stem het stuk “Home sweet home”. Tijdens het luisteren werd mij duidelijk dat deze meneer een grote liefde voor klassieke muziek had; een wand van de kamer waar hij het liefst verblijft stond van boven tot onder vol met klassieke muziek cd’s en een stereo-toren met enorme boxen. Bach, Mozart, Beethoven en nog veel meer verzamelwerken van beroemde en minder beroemde componisten had meneer door de jaren heen met liefde en passie verzameld.  Ik werd er wat emotioneel van. Daarna vond pas de kennismaking plaats en ik voelde dat dit weer zo’n bijzondere cliënt-situatie was. Hoe schokkend was het dan ook dat ik een aantal maanden later zag dat diezelfde wand leeg was. Meneer had alles weggegeven aan een medeliefhebber die hij niet eens goed kende om te voorkomen dat na zijn dood de verzameling CD’s bij de vuilnis zou komen. Mijn hart brak toe een beetje. Niet zozeer om de CD’s maar wel om de reden waarom hij zijn “liefde” had weggeven. Want diezelfde “dood’ laat nog op zich wachten en mist hij zijn geliefde cd’s toch iedere dag.

Tijdens het eten van mijn broodje en het heerlijke, door mijzelf gezette, kopje koffie valt mijn oog op een muziekbox met 50 CD’s welke op de rollator van meneer staat te pronken. Via Klassiek.nl op de kop getikt verteld meneer. Nu heeft hij geen internet maar wel connecties en een welwillende telefoon. Dat regelt hij gewoon al zittend op zijn stoel. Vervolgens laat hij me opnieuw een prachtig stuk klassieke muziek horen. En dit keer is het van A.F. Martzian en het heet in het Nederlands ‘Avondklokken”. Het stuk wordt door een pianist gespeeld die Lars Roos heet. Al etende en luisterend naar de muziek voel ik mijn ogen vochtig worden. Dat slik ik met een stuk brood weg.Wat kan muziek toch onverwachte dingen met je doen. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat mijn cliënt al net zo geniet. Meneer kan eindeloos vertellen over de achtergronden van de stukken of de levensverhalen van de componisten. Hij geniet ervan dat ik erop door vraag om meer te weten te komen over deze muziek. Helaas moet ik weer aan het werk.

Als ik ide auto start om weg te rijden merk ik dat ik glimlach. Ik heb een heerlijk half uur pauze gehad en voel me dankbaar dat ik tijdens mijn werk zulke bijzondere momenten mag ervaren.

Ellen Wiersma
Wijkverpleegkundige bij de ZorgZaak

Altijd op de hoogte blijven? Volg ons online

Adres

Het Haagje 129A
7902 LE Hoogeveen

Heeft u zorg nodig?

Bel 0528 - 341 965